Author: Albert Camus
Ο Ξένος (L’Étranger, στο πρωτότυπο) είναι, αναμφίβολα, ένα από τα μεγαλύτερα αριστουργήματα του 20ου αιώνα. Ένα κατά βάση, φιλοσοφικό μυθιστόρημα, που δημοσιεύτηκε το 1942 και πολλοί το χαρακτήρισαν ως ένα υπαρξιακό βιβλίο, κάτι που ο Καμύ απέρριψε καθώς δεν αναγνώριζε το χαρακτηρισμό του υπαρξιστή.
Το βιβλίο ανοίγει με τη φράση “Η μητέρα πέθανε σήμερα. Ίσως και χθες, δε ξέρω”. Έτσι λοιπόν ξεκίνα η ιστορία του Μερσώ, ενός Γάλλο-αλγερινού αδιάφορου ανθρώπου, κυνικού, θα χαρακτήριζα, απέναντι σε συναισθηματικές καταστάσεις. Όπως ο ίδιος ο Καμύ είχε πει για τον ήρωα του όταν ρωτήθηκε, “Δε παίζει το παιχνίδι που επιτάσσει η κοινωνία στις μέρες μας.”
Η προσωπική μου άποψη είναι ότι, Ο Ξένος ανήκει ανάμεσα στα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει. Προχωρώντας και εμβαθύνοντας στο κείμενο βλέπουμε τον κεντρικό ήρωα (τον Μερσώ) να έρχεται αντιμέτωπος με κοινωνικές -και παράλληλα συναισθηματικές- καταστάσεις, τις οποίες αντιμετωπίζει με μια απάθεια (θα μπορούσα να πω). Για μένα λοιπόν, ο πρωταγωνιστής είναι μια κυνική και ωμή προσωπικότητα, και αυτό φαίνεται από τον τρόπο που αντιμετωπίζει το θάνατο –χαρακτηριστικό παράδειγμα ο θάνατος της μητέρας του. Η κορύφωση του κειμένου,όμως, έρχεται όταν ο Μερσώ βρίσκεται απέναντι στο νόμο και συνεχίζει να λειτουργεί με τον ίδιο ακριβώς απαθές τρόπο. Ίσως με αυτή τη συμπεριφορά νιώθει μια λύτρωση και μια ελευθερία ως άνθρωπος, ενώ παράλληλα καταφέρνει να γίνει συμπαθής στα μάτια μου ως αναγνώστρια.
Κλείνοντας θα ήθελα να φέρω τη προσωπική γνώμη του ιδίου του συγγραφέα ότι, “Ο Ξένος είναι ο Χριστός που μας αξίζει.”
Αν λοιπόν, σας ενδιαφέρουν μυθιστορήματα που θα σας προβληματίσουν και θα σας ξυπνήσουν φιλοσοφικά ερωτήματα, τότε Ο Ξένος είναι, αναμφίβολα, το βιβλίο που πρέπει να διαβάσετε!
Delitrium 